با برقراری ارتباط بین ماشینها، زیرساختار و دیگر کاربرهای جاده، سیستم‌های حمل و نقل هوشمند همکارانه می‌توانند ایمنی و بهره‌وری در حمل و نقل جاده را به شدت بهبود دهند. ما در اینجا نگاهی به بعضی از اخیرترین پیشرفت‌ها در سیستم‌های حمل و نقل هوشمند همکارانه می‌اندازیم و اینکه چقدر سریع تکنولوژی می‌تواند روشی که ما می‌توانیم با آن رانندگی کنیم و با یکدیگر در ترافیک تعامل داشته باشیم را تغییر دهد.
تصور کنید که کامیون شما می‌توانست با دیگر ماشینها صحبت کند و آنها می‌توانستند شما را در مورد خطرات در پیش رو آگاه کنند. یا اگر ماشین شما می‌توانست با چراغهای راهنمایی ارتباط برقرار نماید، می دانستید که آنها کی سبز می شوند و زمان سبز شدن آنها را برای جلوگیری از توقف می‌دانستید. مزایای داشتن ماشینها و زیرساختار به اشتراک گذاشتن داده‌ها، بسیار زیاد هستند و پتانسیل زیادی برای بهبود ایمنی ترافیک، کاهش تراکم و شلوغی، کاهش مصرف سوخت و بهبود راحتی و سهولت رانندگی ارائه می‌دهند.
سرمایه گذاریها در کامیونها، ماشینها و زیر ساختار
به موجب این موضوع، بیشتر تولید‌کننده‌های اصل - از ماشینهای سواری و ماشینهای تجاری- در این زمینه سرمایه‌‍‌گذاری می‌کنند. اخیراً شرکت فلکس واگن اعلام کرده است که تکنولوژی CAR2X خود را در گلف جدیدش استاندارد کرده است. در حالیکه شرکت فورد ادعا می‌کند تکنولوژی c-v2x خود را در اوایل سال 2022 منتشر می‌کند. اتحادیه اروپا همکاری در تأسیس سیستم C-Roads دارد، یک ابتکار مشترک با کشورهای اروپایی و اپراتورهای جاده، برای ایجاد دالانی برای آزمایش سیستم‌های حمل و نقل هوشمند همکارانه.
بنابراین چه زمانی احتمال دارد رخ دهد؟
اجماع مشترک این است که سیستم‌های حمل و نقل هوشمند همکارانه در سه فاز معرفی خواهند شد. فاز اول سیستم‌هایی است که فاز ارائه هشدارها است. برای مثال، اگر ماشینی تجربه کند که ماشین جلوی او آهسته راه می‌رود، بخاطر مرمت جاده یا ترافیک، می‌تواند این پیام را به تمام دیگر ماشینهای در پیش در مسیرشان منتقل نماید. فاز دوم، فازی است که ماشینها شرایط ترافیک جاده را می‌خوانند و به راننده هشدار می‌دهند که اگر لازم است کاری صورت گیرد. فاز سوم شامل ویژگیهایی است مانند ( کنترل پیمایش سازگار همکارانه) که به ماشینها اجازه می‌دهد با ارتباط با یکدیگر همکاری نمایند در حالیکه در وضعیت کنترل پیمایش سازگار همکارانه هستند. نتیجه این است که ماشینها می‌توانند به دنبال همدیگر بسیار نزدیکتر، دقیق‌تر و ایمن‌تر با ترمز‌کردن و شتاب دادن مبتنی بر همکاری و همگام سازی شده حرکت کنند.
تکنولوژی برای ساخت این سیستم‌های ممکن نسبتاً بالغ باشند و برای بیشتر قسمتها امروزه آماده هستند. در مرکز این سیستم حمل و نقل هوشمند همکارانه یک جعبه داخل کامیون برای فرستادن و ارسال پیام از طریق وای فای و یک رابط ماشین – انسان برای تحویل پیام به داشبورد راننده است. از همان دوربین‌ها و حسگرها استفاده می‌کند که تا کنون در جدیدترین ماشینها امروزه استفاده می‌شود. آنها فقط نیاز دارند تا بیشتر توسعه یابند و برای کار در یک سیستم بزرگتر دوباره تعریف شوند.
کی ما می‌توانیم CITS را در عمل ببینیم؟
در حالیکه فناوری نسبتاً رشد یافته است، تلاشهای سرنوشت ساز در استقرار این سیستم هنوز پیشرفت نکرده است. برای سیستم حمل و نقل هوشمند همکارانه، ما یک بستر مشترک لازم داریم که برای تمام ماشینها و برندها سازگاز باشد، همچنین زیرساختار مشترک. اتحادیه اروپا فعالانه پشتیبانی از گسترش سیستم‌های حمل و نقل هوشمند همکارانه را توسط تسهیل‌کردن توسعه این چنین بستری به عهده دارد- همچنین یک چارچوب منطقی- اما در زمان نوشتن این موضوع هنوز نتوانسته اخیرترین قانونگذاری را بگذراند. اتحادیه اروپا با بحث‌های اخیر در مورد حجم حدود 5 گیگا بایت در مقابل وای فای به عنوان یک استاندارد برای ماشینهای به هم ارتباط داده شده، پذیرش یک چارچوب مشترک برای گسترش سیستم‌های حمل و نقل هوشمند همکارانه را بیشتر به تأخیر انداخته است.
اما این عقب ماندگیها تولید‌کننده کامیونهای اصل را دلسرد نکرده است که به توسعه تکنولوژی برای قادر ساختن کاربران جاده و مدیران ترافیک جهت به اشتراک گذاشتن اطلاعات و استفاده از آن برای هماهنگ ساختن عملیاتشان ادامه دهند. این عنصر همکارانه مورد انتظار است تا به صورت قابل ملاحظه‌ای ایمنی جاده، بهره‌وری ترافیک و راحتی راننده را بهبود بخشد.
